Diversiteitsinkijkjes

Een aantal keer per maand worden hier kleine Inkijkjes in Diversiteit gepost. Leuke diversiteitsweetjes, Inspirerende filmpjes, Nuttige werkvormen of modellen, Mooie ervaringen – je vind ze hier.

Klik hier om je te abonneren.

Reacties zijn uitgeschakeld.

Al je bezittingen

Mooi!

Gedurende de afgelopen 10 jaar heeft de fotograaf Huang Qingjun door China heen gereisd. Zijn missie: foto’s maken van uiteenlopende families met al hun bezittingen in één beeld.
Deelnemers zijn gevraagd werkelijk alles wat ze hebben buiten op te stellen voor de foto.

Hoe zou jouw foto eruit zien?

huang-qingjun-1huang-qingjun-11

huang-qingjun-13huang-qingjun-4

 Bron: Demilked.com.  Klik hier voor meer fotos

Kung Hei Fat Choy!

Gelukkig Nieuw Jaar! Vandaag is het Chineze jaar van het Wilde Paard begonnen.

Mooi aan mijn leven in Azië vond ik altijd de vele tradities. En een aantal van de mooiste tradities horen bij de aanloop naar Nieuwjaarsdag. Om zich voor te bereiden op het nieuwe jaar gebruiken veel Chinezen de weken voor Oudjaarsavond voor:

  1. De grote schoonmaak. Waar wij het in Nederland vaak hebben over de lente schoonmaak, geloven veel Chinezen dat de beste tijd om het hele huis eens grondig schoon te maken de week voor het inluiden van het nieuwe jaar is.
  2. Ruimte maken. Niet alleen het huis wordt onder handen genomen. Vaak wordt dit moment aangegrepen om oude kleren en andere spullen die niet meer gebruikt worden weg te doen. Om zo letterlijk en figuurlijk ruimte te maken voor het nieuwe van het nieuwe jaar.
  3. Schoon schip maken. Alles wat je geleend hebt van anderen wordt vóór Oudjaarsavond teruggebracht: geld, kleren, boeken, maar ook emotionele baggage. Wat niet van jou is, geef je terug, zodat je zonder schulden of openstaande rekeningen het nieuwe jaar in kunt gaan.
  4. Herstellen wat kapot is. Ook hier kan het gaan om kleren of je auto, maar evengoed om relaties die beschadigd zijn. De aanloop naar het nieuwe jaar is het moment om de dingen weer goed te maken.

Daarnaast is dit het moment om:

  1. Je haar te knippen. Immers, gedurende de eerste 15 dagen van het nieuwe jaar gaat niemand naar de kapper. Doe je dat wel, dan loop je het gevaar om alle ‘good luck and good fortune’ eveneens af te snijden. Overigens is dit ook de reden dat men op nieuwjaarsdag niet veegt (je zou al je geld ‘wegvegen’), geen scherpe messen of scharen gebruik (je zou je geluk ‘afsnijden’), en geen nieuwsberichten volgt (wie zich op nieuwjaarsdag blij, gelukkig en zorgeloos voelt roept dit voor het komende jaar over zich af; en wie bedrukt is roept juist dit over zich af)
  2. Nieuwe kleren te kopen. Op nieuwjaarsdag steekt iedereen zich in het nieuw. Dat wat je die dag aantrekt dient je blijdschap en geluk te brengen. Veel mensen kiezen hierbij voor rood, de kleur van geluk.
  3. Bloemen te kopen voor in huis. Bloemknoppen en bloemen staan symbool voor herboren worden en opnieuw tot groei komen. Bloeiende bloemen in huis zorgt voor goede hoop en mooie beloften voor het nieuwe jaar.
  4. Mandarijntjes te kopen. In het Chinees klinkt ‘mandarijn’ bijna hetzelfde als ‘geluk’ – en zo is de traditie ontstaan dat mandarijntjes geluk brengen. In Hong Kong kochten veel mensen voor elkaar kleine mandarijnen-boompjes.mandarijntjes en lai see
  5. Gloednieuwe geldbriefjes in huis te halen. Chinezen geloven dat wie geeft, ontvangt. De traditie is dan ook dat senioren kleine rode papieren zakjes (‘lai see packets’) met gloednieuwe bankbriefjes aan junioren geven (baas aan werknemers, ouders aan kinderen, getrouwden aan ongetrouwden). Hoe meer geluk en fortuin je uitdeelt… hoe meer je in het nieuwe jaar ten deel zal vallen. Zo heb ik als kind in Hong Kong zelfs van vreemden op straat wel eens ‘lai see’ gekregen!

En, het allerbelangrijkst:

  1. Te zorgen dat je tijd met je familie door kunt brengen. Wat ook de reden is dat er de afgelopen dagen 2,54 miljard reizen zijn gemaakt door Chinezen wereldwijd, om juist vandaag bij hun familie te kunnen zijn.

Mannen en Vrouwen

De laatste tijd zijn er weer allerlei berichten over verschillen tussen mannen en vrouwen. Kritische berichten in de Trouw over christen mannen op zoek naar hun verloren mannenkracht bij de beweging De 4e Musketier. Vrouwen die beweren dat het verschil slechts bestaat uit de manier waarop we ‘denken’ over mannen en vrouwen. Pantene die in haar reclamefilmpje inspeelt op hoe hetzelfde ‘professionele’ gedrag anders beoordeeld wordt wanneer het een vrouw betreft in plaats van een man.

neat or vain

Ik vraag me af waar de gevoeligheid vandaan komt. Staat de norm ‘gelijkheid tussen man en vrouw’ inmiddels voor ‘er mogen geen verschillen meer zijn’? Is elke ‘mannen’ of ‘vrouwen’ behoefte of beeld of activiteit per definitie een ‘teruggaan naar de oude beeldvorming’?

Zelf geloof ik wel in verschillen. Evengoed als ik geloof in overeenkomsten. En in diversiteit. Niet iedere man of iedere vrouw is hetzelfde. En er ligt een mooie uitnodiging in al deze artikelen en discussies. De uitnodiging om ‘mannelijk’ en ‘vrouwelijk’ niet te verliezen, noch te verabsoluteren. Niet statisch te maken, noch ‘obsolete’ (zo’n mooi Engels woord waar geen goede vertaling voor bestaat: zoiets als ‘niet langer in gebruik’; verouderd, niet modern). Niet te zien als elkaar uitsluitende hokjes maar als een mooie complexe, overlappende en elkaar aanvullende realiteit.

Mandela: boos en mild.

Zuid Afrika. Mandela. Het lijkt wel of iedereen er iets over te delen of te zeggen heeft. Vroeger zou dat een reden zijn geweest om zelf niet meer mijn verhaal te delen. Vroeger.

Mijn vroegste herinneringen aan Zuid Afrika zijn al van gemengd gevoelens. Warm familie onthaal. En boosheid. Nóg zie ik het voor me: de bushalte, met de stoffige bus. Het zitbankje met het bordje: Whites Only. Het drinkwater fonteintje naast de pilaar gemarkeerd: Whites Only. De openbare toiletten daarachter, met twee ingangen: Blacks Only, en Whites Only.

Je zou denken dat ik het gewend was. In Singapore werden we op straat regelmatig door vreemden aangeraakt, in de wangen geknepen en aan het haar gevoeld: wij waren de eerste Europese kinderen in de buurt, en op school. Maar in Zuid Afrika gebeurde er iets anders. Van het ene op het andere moment behoorde ik onvrijwillig tot een onveranderbare en niet weg te stoppen categorie: ik werd een White… een blanke. En dat was iets wezenlijks anders dan een Black. In Singapore was het een kwestie van wennen; verschillen vielen weg en werden onzichtbaar, vriendschappen groeide en onderscheid ging tenslotte over dingen als wie er harder kon rennen, of een beter cijfer op de toets had gehaald. In Zuid Afrika werden de verschillen met de dag groter, voelbaarder, zichtbaarder, en schrijnender. En daar haatte ik Zuid Afrika om. Met alle boosheid die een 8-jarige in zich kan hebben.

Nog altijd wordt ik soms boos; om onrechtvaardige scheidslijnen, onvrijwillige categorieën, en onrechtvaardig onderscheid. Ouder en misschien een beetje wijzer weet ik dat het helaas niet voorbehouden is aan Zuid Afrika, noch aan Zwart-Wit. Het is ook hier. En soms in mij.

Achter de glimlach van Mandela zat ook boosheid. En boosheid geeft ook kracht. Kracht om de dingen te willen veranderen; om te geloven dat het kan, dat het moet, tegen de stroom in. Maar boosheid zonder mildheid brengt geen verandering voort. Mildheid naar jezelf, en mildheid naar anderen. Ook dat leefde Mandela voor. En beiden hoop ik vorm te blijven geven in mijn leven.

Boosheid geeft de wil om te veranderen; en mildheid schept de ruimte om te kunnen veranderen.

soweto woolworths madiba

Wat als het andersom zou zijn?

Hoe moeilijk het is om je in te leven in de ervaringen van anderen bewijst de zwarte pieten discussie van de afgelopen maand weer eens al te goed. En het is nóg moeilijker wanneer je onderdeel bent van de grote vanzelfsprekende meerderheid.

Deze korte film is gemaakt om iets te laten zien van hoe het kan zijn wanneer je natuurlijke seksuele voorkeur wordt gezien als afwijkend, of zelfs walgelijk. Wat als homoseksueel de norm was, en heteroseksueel de afgewezen uitzondering?

Het verhaal is gebaseerd op echte ervaringen… die voor de film ‘andersom’ zijn gedraaid.

Hoe zou het zijn als we dit met méér thema’s zouden doen? Het andersom draaien? Hoe zouden we dan willen dat de ander met ons om zou gaan?

Love is all you need

 

Klein behuisd

Ik betrapte mij er laatst op dat ik me verontschuldigde voor onze ‘kleine woonkamer’. Die overigens zo’n 20 m2 is, ruim groot genoeg voor de eettafel, twee banken en een boekenkast. Maar het was meer de verbazing over m’n eigen verschuivende maatstaven die me trof.

Ik ben opgegroeid in een flatje van 40 vierkante meter op de 19e verdieping van een appartementencomplex, waar we met z’n vieren woonden. We woonde er ruim voor Chinese begrippen. En hoewel ik ook enkele klasgenoten kende die in riante villa’s woonde, zal ik de krottenwijken in mijn omgeving nooit vergeten. Wijken die in Hong Kong overigens – zoals vrijwel alles – de hoogte in gebouwd worden.

Laatst kwam ik er weer een rapportage over tegen. 22 mannen wonend in een appartement van 45 m2, opgedeeld in kleine hokjes ter grootte van een eenpersoonsbed. Met een gedeeld toilet en één douche. Ze betalen per hokje 135 euro per maand. De meesten zijn laaggeschoold, en verdienen niet meer dan 650 euro per maand, als ze werk kunnen vinden. Naar schatting wonen er ruim 170 000 mensen op deze manier in Hong Kong.

En ik? Ik besluit weer om mijn zegeningen te tellen.

cubicleinsidemong kok