Bart Brandsma geeft in dit artikel prachtig weer waar het volgens mij om gaat bij wij-zij dynamieken in de klas, maar evengoed in de rest van de samenleving.
Een paar aansprekende citaten:
“We moeten op een andere manier naar conflicten leren kijken. Conflicten horen bij samenleven, net als polarisering trouwens. Dat moeten we onze leerlingen leren. De definitie van vrede is: een lange reeks conflicten waar je goed mee omgaat.”
Polarisering speelt zich tussen de oren af. Bij polarisering doen feiten en argumenten er ook niet meer toe. Het is een gevoelsdynamiek…. In de meest eenvoudige vorm klinkt het zo: Wij zijn goed, zij zijn fout.”
Brandsma onderscheid 5 rollen bij polarisering. Leraren kiezen vaak voor de rol van bruggenbouwer, en zetten kennis, argumenten en vragen in als hun gereedschappen. Bij polarisering kan dit onbedoeld de wij-zij dynamiek versterken. “Met koude argumenten bouw je tijdens polarisering geen verbinding. Daarmee versterk je pushers nog meer in hun overtuiging.”
“Je stapt pas in het midden als je duidt wat die opmerking met jou en met andere leerlingen doet. In het midden ben je niet neutraal, maar betrokken en onafhankelijk… Daarvoor moet je geloofwaardig zijn en authentiek.”
“Leraren moeten vooral échte mensen zijn en tussen hun leerlingen gaan staan. Dat is het verschil met waarheidsdenkers, die zitten boven de leerlingen en vertellen wat ‘de waarheid is’. Waarachtigheidsdenkers staan in het midden en dringen echt door tot hun leerlingen.”
Verder lezen: Polarisatie – Inzicht in de dynamiek van wij-zij denken van Bart Brandsma.
